Nkhata bay

Eindelijk hebben we dan Lake Malawi gezien. We zijn vrijdags vertrokken naar Nkhata bay en we kwamen hier ’s avonds laat aan. Nadat we onze spullen in de dorm hadden neergelegd gingen we op zoek naar een toilet. Tot onze verbazing was de toilet vooroorlogs, het was gewoon een gat in de grond. De lodge heeft overal eigen tuintjes staan die ze dan bemesten met onze uitscheidingen., dat is nog eens recyclen. Ook had je uitzicht als je op de toilet zat. Je had dan maar een half muurtje voor je waardoor je kon uitkijken op de zee, wat dus ook de vraag had in hoeverre zien andere mensen jou..
Zaterdag zouden we lekker uitslapen, maar zo goed als ik dat kan was ik om 6 uur alweer klaar wakker. Na het terrein te hebben bekeken en genoten had van de mooie uitzichten op zee had ik ook de douche gevonden. Wat waren we hier toch blij mee, de douche had geen deur, maar we hadden een tactiek bedacht. Zolang je onder de douche stond moest je gewoon blijven zingen, zo zou er als iemand aankomt weten dat je onder de douche staat. Gekke taferelen werden helaas hierdoor niet voorkomen, ik liep bijna iemand naakt tegen het lijf. Gelukkig hoorde ik net op tijd geluid zodat ik kon omdraaien.
Zaterdag hebben we dag doorgebracht in het dorpje. We wilde eigenlijk duiken reserveren, maar dit was helaas al volgeboekt. Dus dan maar het dorpje bekijken en the craft market. De eerste keer dat we in Malawi zijn hebben we eindelijk kunnen zwemmen! We waren hier zo blij mee.
Zondag hebben we de hele dag op het water doorgebracht. We zijn eerst op het bootje vissers afgegaan voor vers vis en daarna zijn we gaan cliif jumpen. Het was maar zo’n 5 meter hoog, maar ik vond het hartstikke eng. Na 2 keer gesprongen te hebben en een zere kont te hebben hield ik het toch maar weer voor gezien en zijn we gaan snorkelen. We hadden veel mooie visjes gezien.
Na het snorkelen ging ik even op het strand liggen, al snel werd ik omgeven door een aantal kindjes die allemaal vragen gingen stellen. Het is echt zo grappig als je zegt dat je uit Nederland komt zegt iedereen altijd Robin van Persie (voetbal speelt in Malawi een grote rol).
Hierna hebben we heerlijk frietjes gegeten met butterfish. Butterfish is een vis die veel voorkomt in Lake Malawi en dat je hier dus ook echt gegeten moet hebben. De vis was op de Malawiaanse manier klaargemaakt, gewoon op het vuur gelegd. Het smaakte heerlijk. De huid, staart en hoofd lieten we natuurlijk liggen, de kinderen die aanwezig waren zaten om ons heen te wachten. Toen onze gids vroeg of we echt klaar waren en of we dit zeker wisten, zei hij tegen de kinderen dat ze de restjes op mochten eten. Dit was een apart tafereel om te zien. De kinderen vlogen op de borden af en namen deze mee naar de rand van de zee, dit moest van onze gids. Daar zag dat ze het eten netjes deed verdelen, maar dat ze gingen voor pakken was ze pakken konden. Ze gisten en graaiden en degene die een bord vast had at lopend en de hele tijd van de andere kinderen. Netjes delen dien ze hier niet aan.
Op de terugweg naar de lodge hadden we nog een fish eagle gevoerd. Onze gids die vloot en zwaaide rond met de vis. Aan de oever zat een wilde fish eagle in de boom te wachten op zijn eten. Bij het gooien van de vis in het water vloog de fish eagle van zijn tak naar de plek waar de vis in het water lande en griste deze eruit en vloog met volle kracht weer weg. Het was echt zo vet om te zien en het was zo dicht bij!
’s Avonds zou het volle maan zijn. We gingen met een bootje met de gids en nog andere mensen, met natuurlijk alcohol, op zee naar de zonsondergang en maansopgang tegelijk kijken. Het was super mooi om dit zien, aan de ene kant zag je de zon ondergaan terwijl aan de andere kant de volle maan omhoog kwam. Het was ook super gezellig met de mensen op het bootje.
’s Avonds zijn we naar de bar gegaan om wat te drinken, te kletsen en te eten. Jammie wat had ik genoten van die chocoladetaart! Ik heb de kok wel 3 keer bedankt omdat hij zo lekker was.
Ook hebben we les gekregen in het spelletje bawo. Dit is een spel dat hier door de lokale mensen veel gespeeld wordt en je hebt alleen maar kuilen en stenen nodig. Het spel is best moeilijk. We hadden uiteindelijk wel gewonnen, maar alleen omdat onze tegenstander de 5 keer dat hij al kon winnen niet had gedaan.
Het was een leuk weekend waar we van hebben genoten. We hebben een heel ander deel van Malawi gezien, een deel wat meer ontwikkeld is dan in Namitete. Iedereen kon hier ook engels praten en je zag maar zelden gaten in de kleren van de mensen.

Gisteren in Happy met zijn familie bij ons komen eten. Happy heeft een vrouw Lucia en 2 kinderen, een zoon genaamd Pemphero van 7 jaar en een dochter Jankho van 3 jaar. Het was leuk en gezellig dat ze op bezoek kwamen. Ze hadden allen goed gegeten en gedronken. We hadden ranja gemaakt en de kinderen hadden wel 1 liter drinken op. We hadden rijst met groenten gemaakt, dit omdat ze rijst kennen en ook zeker lekker vinden. We hadden nog wat koude pasta salade over en hadden een beetje op tafel gezet om het hun te laten proeven, want ze hadden dat nog nooit op. Happy en de kinderen vonden de pasta lekker. Als toetje hadden we cake gemaakt met appeltjes en kaneel. Happy vond de cake erg lekker en wilde hier het recept van hebben, zodat hij het zelf een keer kan proberen te maken. Tijdens het gesprek kwamen we er ook achter dat dit de eerste keer dat ze appels hadden gegeten. Het was een indrukwekkende avond voor hun en ze hebben veel dingen voor de eerste keer meegemaakt, namelijk:
• Noedels gegeten
• Cake gegeten
• Appel gegeten
• De kinderen hebben leren kleuren
• De kinderen hebben voor het eerst gebruik gemaakt van een Europese toilet
De toilet was erg grappig om mee te maken. Jankho moest naar de toilet dus ik liep met haar mee naar mijn badkamer zodat ze daar kon plassen. Jankho liep uit gewoonte naar de buitendeur om te kunnen gaan plassen, ze zijn namelijk gewend om in een gat in de grond te plassen. Toen ze bij de Europese toilet was wist ze niet goed wat ze moest doen, dus ik hielp haar op de toilet. Ze wilde met haar voeten op de toiletbril gaan staan. Jankho kan geen Engels en ik maar gering Chichewa, maar het was gelukt om haar voor ons de normale manier op de toilet te krijgen. Het was een leuke avond en erg leuk om de familie Chedzeka nieuwe dingen te laten ervaren.
Happy gaat ons volgende maand zijn geboortedorp laten zien, dit vindt hij en wij erg spannend. De mensen in het dorp daar hebben nog nooit Mzungu’s (witte mensen) gezien.