de eerste dagen
Blijf op de hoogte en volg Ivonne
23 Augustus 2013 | Malawi, Namitete
Na een lange reis kwamen we eindelijk aan op het vliegveld. Vanuit het vliegveld zijn we met de taxi naar het ziekenhuis gegaan. Noor en ik hebben beide een eigen kamer, douche en wc.
Het geusthouse is schoon en elke dag is er een schoonmaakster aanwezig, die voor ons ook de afwas doet.
Helaas werkt de wasmachine die aanwezig is niet, dus we zullen alles met de handwas moeten doen.
In het geusthouse zitten ook een aantal vrouwen en 1 man. 3 ervan zijn Australiërs en de rest is allemaal Duits.
Helaas hebben we nog geen stage kunnen lopen, we moeten ons eerst inschrijven bij de nursing council. Dit kunnen we doen zodra we ons diploma in het Engels hebben ontvangen. Dus wanneer we beginnen met stage lopen is nog even de vraag. Wanneer we ingeschreven staan mogen we bij de hoofdzuster komen om daarmee verdere afspraken te maken, m.b.t. welke afdeling en vakantiedagen.
Op donderdag zijn we voor een nachtje naar Lilongwe vertrokken. We gingen van het ziekenhuis naar het dorp Namitete met de fietstaxi. Hun wilde 600 kwacha voor 2 personen, natuurlijk hebben we geregeld dat we maar 500 kwacha hoefde te betalen. Om het beeld te verduidelijk €1,- is gelijk aan 428 kwacha. Dus voor ruim 1 euro hebben wij 10 minuten achterop een fiets gezeten, berg op en berg af.
Vanuit Namitete hebben we een busje genomen naar Lilongwe. Dit busje proppen ze zo vol mogelijk, onderweg blijven ze ook mensen aanspreken of ze mee willen rijden. Bushaltes bestaan hier niet.
In Lilongwe zijn we naar een hotel gegaan die ons was aangeraden door Nederlandse meiden die een paar maanden geleden heen waren geweest. Na een beetje gesetteld te zijn, zijn we begonnen aan onze zoektocht naar een internetcafé om te skypen.
Onderweg spraken 2 mannen ons aan en die brachten ons naar het internetcafé. Na 2 uur op skype te hebben gezeten met de hele familie, stonden die mannen nog steeds buiten op ons te wachten. Noortje en ik hadden zin in pannenkoeken en vroegen aan de eigenaar waar dit restaurant was, hij riep die 2 mannen die ons daar wel heen zouden brengen. Helaas was het pannenkoekenhuis dicht, dus wij gingen verder op zoek naar een tentje die wel open was. Die mannen bleven maar met ons mee lopen en Noortje en ik hadden het wel gehad met hun en vroegen ons af wat hun nou van ons wilde. Toen we bij een tentje eten wilde bestellen kwam de aap uit de mouw, ze wilde iets verkopen aan ons en wilde hun spullen laten zien. Wij hadden zoiets van oké, maar het kan goed zijn dat we niks kopen, dat vonden ze prima.
Die ene man wilde natuurlijk verkopen en zei dat hij alle schilderijen zelf had gemaakt. Wij hadden natuurlijk allang gezien dat er overal een andere naam onder stond, maar hij verzon er een verhaal omheen dat hij zoveel van zijn familie houd dat hij daarmee ondertekend. Whaha alsof wij dat geloofde. Natuurlijk hoefde wij niks te hebben, maar toen wilde ze dat we hun betaalde voor het rondleiden. Na een woordenwisseling zijn we natuurlijk zonder betalen weggegaan.
Wanneer mensen ons de weg willen wijzen d.m.v. mee te lopen zeggen we voortaan nee dankjewel.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die gewoon de weg uitleggen zonder met je mee te lopen.
Na een goed nachtje slapen zijn we weer terug gegaan naar de geusthouse in Namitete. De bus zat dit keer erg vol, er zaten ongeveer 20 andere mensen in met hun bagage natuurlijk.
Noor en ik hebben afgesproken om elke dag een paar woordjes Chichewa te leren. Het is best lastig om te leren, maar voor we het weten kunnen we niks anders meer;).
Zaterdag zijn we het dorp Namitondo ingegaan. Dit is het dichtstbijzijnde dorp. Tijdens onze wandeling door het dorp werden we achtervolgt door de kinderen, die heel graag op de foto wilde en hier dus ook meerdere malen om vroegen. Tijdens de wandeling door het dorp heen, bleven de kinderen met ons mee lopen. Toen we bijna terug waren hebben we zelfs duidelijk moeten maken dat ze nu echt niet verder mee mochten lopen. Hier luisterde ze gelukkig wel naar.
Bedankt collega’s wat hebben we gelachen om een flauwe mop. Zelfs onze Duitse huisgenoten moesten om de mop lachen. Voor de onwetenden: Staan twee koeien in de wei. Zegt de ene: “BOEH!!” Zegt de ander: ”Ik had je allang gezien hoor!”
Speciaal voor ome Kees:
Ik heb koeien, stieren, geiten en kippen gezien. Ik heb zelfs al 1 tractor gezien.
Ik heb hier een telefoon gekocht mijn nummer is:
+265 0998618840
Mijn telefoonnummer van Nederland is tijdelijk niet bereikbaar, ik heb maar 1 simlockvrije telefoon.
Ons adres van de geusthouse is:
Zitha House
Private bag 1
Namitete
Kamernummer:8
Het geusthouse is schoon en elke dag is er een schoonmaakster aanwezig, die voor ons ook de afwas doet.
Helaas werkt de wasmachine die aanwezig is niet, dus we zullen alles met de handwas moeten doen.
In het geusthouse zitten ook een aantal vrouwen en 1 man. 3 ervan zijn Australiërs en de rest is allemaal Duits.
Helaas hebben we nog geen stage kunnen lopen, we moeten ons eerst inschrijven bij de nursing council. Dit kunnen we doen zodra we ons diploma in het Engels hebben ontvangen. Dus wanneer we beginnen met stage lopen is nog even de vraag. Wanneer we ingeschreven staan mogen we bij de hoofdzuster komen om daarmee verdere afspraken te maken, m.b.t. welke afdeling en vakantiedagen.
Op donderdag zijn we voor een nachtje naar Lilongwe vertrokken. We gingen van het ziekenhuis naar het dorp Namitete met de fietstaxi. Hun wilde 600 kwacha voor 2 personen, natuurlijk hebben we geregeld dat we maar 500 kwacha hoefde te betalen. Om het beeld te verduidelijk €1,- is gelijk aan 428 kwacha. Dus voor ruim 1 euro hebben wij 10 minuten achterop een fiets gezeten, berg op en berg af.
Vanuit Namitete hebben we een busje genomen naar Lilongwe. Dit busje proppen ze zo vol mogelijk, onderweg blijven ze ook mensen aanspreken of ze mee willen rijden. Bushaltes bestaan hier niet.
In Lilongwe zijn we naar een hotel gegaan die ons was aangeraden door Nederlandse meiden die een paar maanden geleden heen waren geweest. Na een beetje gesetteld te zijn, zijn we begonnen aan onze zoektocht naar een internetcafé om te skypen.
Onderweg spraken 2 mannen ons aan en die brachten ons naar het internetcafé. Na 2 uur op skype te hebben gezeten met de hele familie, stonden die mannen nog steeds buiten op ons te wachten. Noortje en ik hadden zin in pannenkoeken en vroegen aan de eigenaar waar dit restaurant was, hij riep die 2 mannen die ons daar wel heen zouden brengen. Helaas was het pannenkoekenhuis dicht, dus wij gingen verder op zoek naar een tentje die wel open was. Die mannen bleven maar met ons mee lopen en Noortje en ik hadden het wel gehad met hun en vroegen ons af wat hun nou van ons wilde. Toen we bij een tentje eten wilde bestellen kwam de aap uit de mouw, ze wilde iets verkopen aan ons en wilde hun spullen laten zien. Wij hadden zoiets van oké, maar het kan goed zijn dat we niks kopen, dat vonden ze prima.
Die ene man wilde natuurlijk verkopen en zei dat hij alle schilderijen zelf had gemaakt. Wij hadden natuurlijk allang gezien dat er overal een andere naam onder stond, maar hij verzon er een verhaal omheen dat hij zoveel van zijn familie houd dat hij daarmee ondertekend. Whaha alsof wij dat geloofde. Natuurlijk hoefde wij niks te hebben, maar toen wilde ze dat we hun betaalde voor het rondleiden. Na een woordenwisseling zijn we natuurlijk zonder betalen weggegaan.
Wanneer mensen ons de weg willen wijzen d.m.v. mee te lopen zeggen we voortaan nee dankjewel.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die gewoon de weg uitleggen zonder met je mee te lopen.
Na een goed nachtje slapen zijn we weer terug gegaan naar de geusthouse in Namitete. De bus zat dit keer erg vol, er zaten ongeveer 20 andere mensen in met hun bagage natuurlijk.
Noor en ik hebben afgesproken om elke dag een paar woordjes Chichewa te leren. Het is best lastig om te leren, maar voor we het weten kunnen we niks anders meer;).
Zaterdag zijn we het dorp Namitondo ingegaan. Dit is het dichtstbijzijnde dorp. Tijdens onze wandeling door het dorp werden we achtervolgt door de kinderen, die heel graag op de foto wilde en hier dus ook meerdere malen om vroegen. Tijdens de wandeling door het dorp heen, bleven de kinderen met ons mee lopen. Toen we bijna terug waren hebben we zelfs duidelijk moeten maken dat ze nu echt niet verder mee mochten lopen. Hier luisterde ze gelukkig wel naar.
Bedankt collega’s wat hebben we gelachen om een flauwe mop. Zelfs onze Duitse huisgenoten moesten om de mop lachen. Voor de onwetenden: Staan twee koeien in de wei. Zegt de ene: “BOEH!!” Zegt de ander: ”Ik had je allang gezien hoor!”
Speciaal voor ome Kees:
Ik heb koeien, stieren, geiten en kippen gezien. Ik heb zelfs al 1 tractor gezien.
Ik heb hier een telefoon gekocht mijn nummer is:
+265 0998618840
Mijn telefoonnummer van Nederland is tijdelijk niet bereikbaar, ik heb maar 1 simlockvrije telefoon.
Ons adres van de geusthouse is:
Zitha House
Private bag 1
Namitete
Kamernummer:8
-
23 Augustus 2013 - 13:28
Hetty:
Hee meiden!
Wat jammer zeg, dat jullie nog niet kunnen starten met jullie stage ;)
Ik hoop dat jullie diploma's digitaal worden door gestuurd (als dat mogelijk is) aangezien ik ervaren heb dat de post in Ghana wel eens 3 weken er over kan doen om op plaats van bestemming terrecht te komen, zelfs als er priority op geplakt staat!...
Ik wist helemaal niet dat je daar die papieren in het Engels moest hebben...
Verder klinken de verhalen me herkenbaar, van het 'afzetten' en de propvolle taxi busjes!
Geniet nog even van de vrije tijd en hopelijk kunnen jullie samen veel leuke dingen gaan doen, maar volgens mij zit dat wel goed! haha...
Ik blijf jullie volgen vanuit hier, en zie vanzelf wel een bericht verschijnen in het Chichewa !
Groetjes Hetty -
23 Augustus 2013 - 13:41
Gerry En Harrie:
Leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Hopelijk zijn de papieren snel in orde zodat je aan de slag kunt. Tot zolang maar even profiteren van de vrije tijd en lekker rondkijken.
Veel plezier nog!! -
23 Augustus 2013 - 13:44
Marlies:
Hoi Ivonne,
wat leuk om te lezen hoe het met je gaat. Wel jammer dat je nog niet kunt beginnen met stage lopen maar je hebt nu wel tijd om je te settelen en de omgeving te verkennen.
Ben benieuwd of je straks Chichewa spreekt!
Veel plezier daar en ik blijf je volgen.
groetjes Marlies -
23 Augustus 2013 - 16:14
Marjolein:
Hee Ivonneke!
Wat fijn om te horen dat je goed aangekomen bent! Mooi dat de eerste grap gewaardeerd wordt, er staat je npog veel meer te wachten! Hopelijk regelt school snel jou diploma en dan ben ik heel benieuwd naar de verhalen die nog gaan komen als je eenmaal stage loopt. Geniet ervan!
Liefs Marjolein -
23 Augustus 2013 - 19:44
Ruth:
Hè vonnie!
Wat leuk om je verslag te lezen! Wel tof datjullie met z'n tweetjes zijn! Ga maar lekker wennen en daarna aan de bak..... Maak maar veel foto's en vooral van die kleine ukkies!
Ben heel benieuwd naar alle foto's en komende verhalen!
Liefs Ruth -
23 Augustus 2013 - 21:03
Maaike:
Hee ivon heb jij mijn mail ontvangen vorige week weet niet zeker of t emailadres goed is Xxx -
23 Augustus 2013 - 21:03
Esther:
Moni Ivonne, Muli bwanji? Je kunt vast al zeggen "Ndiri bwino, ndafiha. Nog wel ndatopa maar ook ndili wosangalala!
Geniet van deze onwijze ervaring...zo stoer van je! Liefs Esther -
25 Augustus 2013 - 11:40
Ruud En Joke:
leuk dat we je zo kunnen volgen. Nu je nog niet meteen aan de slag hoeft kun je mooi de omgevng gaan verkennen en wennen aan het land. Geniet er maar lekker van..
Groetjes uit haaren
-
25 Augustus 2013 - 14:57
Angela :
Geweldig leuk om je verhaal te lezen, geniet van deze mooie / leuke ervaring.
Kijk nu al uit naar je verdere verslagen. Lfs. Angela -
25 Augustus 2013 - 19:08
Kees En Bertie Van Dorst:
Hoi Ivonne,
Zo te lezen gaat het jullie daar wel goed, alleen jammer dat jullie nog niet aan het werk kunnen in het ziekenhuis!!
Gaan jullie nog maar even genieten van je vrije tijd daar, en een beetje rondtoeren om wat van de omgeving te zien.
Koeien, geiten, kippen en een tractor hebben jullie daar al gezien, blijf je toch nog een beetje op de hoogte van het boerenleven hahaha.
Leuk om zo je verhalen te volgen over het wel en wee in Malawi.
Veel plezier daar en lekker genieten!!
Groetjes Kees en Bertie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
